ja, ik denk te begrijpen
waarom de mens tegen zijn denken
in denkt te moeten geloven.

Want wie wil er horen
te zijn geboren voor niets
dan te zijn geboren?

De dichtbundel Eigenlijk heb je alles al van Huub Beurskens bestaat uit een keur van thema’s, dichtvormen en toonaarden, samengebracht en -gehouden door de onmiskenbaar eigen invalshoeken en de wendbare taal van de dichter. De inzet van engagement is overal voelbaar, of het nu gaat over zoekgeraakte landschildpadden in een tuin, de betekenis van een mus of een mensentransport door een mooi landschap. Bijzonder zijn de gedichten die Beurskens als het ware over gedichten van andere dichters heen schreef. Zonder meer uniek is het dat hij aan Leo Vroman als mededichter overliet de bundel met enkele strofen af te sluiten. De poëzie van Huub Beurskens is een charmeoffensief tegen de verstarring van de mens door angst voor zichzelf.