Op de eerste moderne Olympische Spelen van 1896 wedijverden 250 mannen uit 15 landen om de medailles. Nederlandse deelnemers waren er toen niet bij in Athene. Tegenwoordig blinken Nederlandse sporters vooral
in of op het al dan niet bevroren water uit. Ongeveer de helft van het Hollands goud op de Olympische Spelen is op de schaats, zwemmend, zeilend, roeiend of op de surfplank behaald. Ook in de wielersport, hockey,
atletiek en paardensport waren Nederlandse sporters relatief succesvol. Hoe zijn gouden prestaties op de Olympische Spelen tot stand gekomen? Onder welke omstandigheden hebben de Nederlandse kampioenen zich
voorbereid? Welke herinneringen hebben zij aan de Spelen en hun overwinningen? In Hollands goud staat het allemaal bij elkaar. Over alle Nederlandse individuele kampioenen en teams is een verhaal geschreven. Verhalen waar je van opkijkt. Over zwemster Nida Senff die een keerpunt miste, terugzwom en uiteindelijk toch als eerste aantikte, over atlete Fanny
Blankers-Koen die vier gouden medailles won en als beloning een fiets kreeg, over Leontien Zijlaard-van Moorsel die aan anorexia leed, haar ziekte overwon en de meest succesvolle wielrenster uit de Olympische geschiedenis
werd. Daarnaast zal de geschiedenis van de Olympische Spelen geschetst worden. Wat als amateurfestijn begon groeide uit tot een mondiaal toernooi waar meer op het spel staat dan sport alleen. In Hollands goud beleeft de lezer nog eens het succes van Sjoukje Dijkstra, Anton Geesink, Ard Schenk, Yvonne van Gennep, Anky van Grunsven en
Pieter van den Hoogenband, en al die andere, deels vergeten, kampioenen.