Bestaat uit drie monologen: van een oude kolonel, van zijn dochter Isabel en van haar zoon. Ze worden uitgesproken tijdens een dodewake op een woensdag in het najaar van 1928. Samen roepen ze een geschiedenis op van het dorpje Macondo, die begint in 1903, het jaar waarin een vreemde Franse dokter in het dorp verschijnt, en eindigt in 1928, wanneer diezelfde dokter zich ophangt. De aanleiding voor zijn zelfmoord is zijn meedogeloze veroordeling door de gemeenschap.