Tony Blair was tien jaar premier van Groot-Brittannië en een van de meest vooraanstaande en charismatische politici in de wereld. Als jonge premier werd hij het boegbeeld van een nieuw kosmopolitisch land dat de tradities en het klassensysteem van zich probeerde af te schudden. Hij lanceerde een nieuwe weg voor progressieve politici die onder meer door de PvdA in Nederland en de spd in Duitsland werd nagevolgd. De komst van call me Tony leidde in Groot-Brittannië in 1997 tot nationale euforie. Blair was de eerste premier in de Britse geschiedenis die als volksheld in Downing Street werd binnengehaald. Na de dood van Diana kreeg zijn premierschap 'presidentiële allures'. Hij ontpopte zich als de grote visionair van een nieuwe wereld zonder dictaturen en met gelijke kansen voor iedereen. Hij veranderde niet alleen Labour, maar zette ook de media naar zijn hand, maakte van Londen een mondiaal centrum van zakenmensen en kunstenaars en voerde met Bono en Bob Geldof campagne tegen de armoede. Maar uiteindelijk bewerkstelligde hij zijn eigen ondergang door samen met George Bush een roemloze oorlog in Irak te beginnen. Blairs visies werden afgedaan als spin en toen er geen massavernietigingswapens in Irak werden gevonden werd hij ontmaskerd als leugenaar. Hij kan niet aan het lot van andere politici ontsnappen en zal gedwongen worden af te treden.
Is Blairs erfenis meer dan alleen gelikte presentatie? Heeft hij een nieuwe weg gevonden voor progressieve politiek of was Teflon Tony niet meer dan een nazaat van Iron Lady Margaret Thatcher?