De dag waarop de mannen verdwenen, begon als een gewone zondagochtend in Mariquita: de hanen vergaten de dag aan te kondigen, de koster versliep zich, de kerkklokken riepen de gelovigen niet op voor de vroegmis, en net als alle zondagen van de afgelopen tien jaar, kwam er maar één persoon opdagen voor de mis van zes uur: Doña Victoria viuda de Morales, de weduwe Morales.’
Als in het Colombiaanse dorpje Mariquita de mannen worden geronseld om deel te nemen aan de revolutie blijven de vrouwen alleen achter. Ze dopen hun honden met namen als Fidel en Castro en verzinnen listen om de gemeenschap draaiende te houden. De pastoor, de enig achtergebleven man in het dorp, wil zich graag persoonlijk inzetten om te voorkomen dat de gemeenschap uitsterft, maar zijn pogingen werpen weinig vruchten af.
Het dorp van de weduwen is een fantasierijke, speelse roman van een groot verteltalent, vol treffende beschrijvingen en levensechte personages. Op vrolijke, lichtvoetige toon treedt deze jonge auteur in de voetsporen van Gabriel García Márquez en brengt de wrede geschiedenis van zijn land op onvergetelijke wijze in beeld.