Ongezouten analyse van de opkomst van de radicale islam in Europa. Toen Bruce Bawer in 1998 zijn geboorteland de Verenigde Staten verliet om naar Nederland te gaan dacht hij dat hij daarmee ook ontsnapte aan de greep van het religieuze fundamentalisme. Hij besefte al snel dat hij van de wal in de sloot was beland. In Amsterdam en later in Oslo, Kopenhagen, Parijs, Berlijn, Madrid en Stockholm kwam Bawer grote, zich snel uitbreidende moslimenclaves tegen waarin vrouwen werden misbruikt, `ongelovigen belasterd, joden en homoseksuelen gediscrimineerd, barbaarse tradities (zoals eerwraak) regelmatig voorkwamen en de vrijheid van meningsuiting onder druk stond. Even zorgwekkend was dat Bawer ontdekte dat het Europese establishment de politiek en de media deze praktijken stelselmatig negeerde en de radicale islamisten tegemoetkwam om de illusie van een multiculturele harmonie in stand te houden. Bawer zag dat Europa in de greep was van een politieke correctheid die onafwendbaar op culturele zelfmoord afstevende. De weinige publieke figuren die de radicale islam bekritiseerden en opkwamen voor liberale waarden werden systematisch uitgemaakt voor fascistische fanatici iets wat mede geleid heeft tot de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh. Terwijl Europa sliep met zijn intrigerende combinatie van opzienbarende reportages uit de eerste hand en ongezouten, scherpe analyses is essentieel voor iedereen die zich zorgen maakt over de toekomst van Europa.