Wat hebben schrijvers toch met de kust? Er is bijna geen roman of er komt wel een strand, boulevard of branding in voor. Heel veel Nederlandse en Vlaamse schrijvers blijken hun jeugd te hebben doorgebracht in badplaatsen. Ze woonden er, gingen er met hun ouders op vakantie of bezochten er een kamp met leeftijdgenoten. In 'De kustlijn' zijn drieëntwintig verhalen bijeengebracht die laten zien hoe het was, hoe het is en wat er verloren is gegaan. Jan Siebelink reist met zijn kleinzoon naar het Scheveningen van zijn jeugd, Lieve Joris kijkt terug op een verwarrend zeilkamp aan de Vlaamse kust, Hans Verhagen herinnert zich hoe in zijn jeugd half Vlissingen onder water stond, Stijn Aerden vertelt het weemoedige verhaal van een vakantie in Zoudelande waar alles anders werd, en Jessica Durlacher ontdekt de perfecte strandtent die... 'Zeezicht' heet. De jeugd die iedereen aan het strand doorbrengt gaat voorbij, maar de kust zelf gaat nooit verloren. Helga Ruebsamen: 'Dat je terstond een wielklem aan je auto hebt, het zal mijn liefde niet doen wankelen. Scheveningen kan voor mij geen kwaad doen.''