'Zou je zwanger kunnen zijn?'
Zo'n simpel vraagje dat zo gemakkelijk en bijna gedachteloos kon worden beantwoord.
'Wie, ik? Nee, natuurlijk niet.' Een paar dagen voor haar vijftigste verjaardag gaat Liddy Claver naar de dokter met overgangsverschijnselen. De dokter constateert het tegenovergestelde: Liddy is zwanger, al zeven maanden. Het moet het gevolg zijn van een zeer korte affaire met een van haar studenten, want het is al vijf jaar geleden dat ze gevreeën heeft met Martin, haar man. Voor ze Martin voorzichtig kan vertellen wat er aan de hand is, ontdekt ze dat hij een hartstochtelijke verhouding heeft met een van haar beste vriendinnen. Haar veilige wereld stort in. Ze ontvlucht haar man en hun drie volwassen kinderen en zoekt haar heil bij een tante die ze vertrouwt. Daar, aan de kust, bevalt ze van een dochter. Ze noemt haar Hope - om het lot te tarten. Martin weigert echter elk gesprek en wil niets van het kind weten. Haar kinderen, Laura, Miranda en Alex, gaan met elkaar de strijd aan om de kleine Hope - want dat hun moeder te oud is om een kind op te voeden, daar zijn ze het over eens.