Nadat hem jarenlang een visum geweigerd was, kreeg Adriaan van Dis de gelegenheid Zuid-Afrika opnieuw te bezoeken. Het werd geen weerzien, maar een ontdekkingstocht door de Karoo, de verlaten hoogvlakte in het midden van de Kaapprovincie. In deze streek worstelen de blanke boeren al generaties met de dorre bodem. Hier wonen de conservatieve Boeren die het hart van de Afrikaner samenleving vormen.
Van Dis reisde samen met een oude vriendin langs haar familieleden. Zo werd hij deelgenoot van het intieme gezinsleven. Hij luisterde naar hun verhalen en schreef aangrijpende en vermakelijke portretten van in isolement levende mensen. Het beloofde land laat een onbekende kant van Zuid-Afrika zien: ‘So verskeur en vertrap soos hy is, so onbegryplik is sy bekoring.'

Het beloofde land is doortrokken van humor en medeleven. Het roept een genuanceerd en dramatisch beeld op van een land waar velen over praten, maar dat zelden wordt begrepen… Het beste boek over de Afrikaner, geschreven door een niet-Afrikaner. - André Brink