Er is in deze eeuw geen politicus geweest die zo zijn stempel op de Belgische politiek heeft gedrukt als de socialist Camille Huysmans (1871-1968). De vele opeenvolgende rooms-rode coalities in de tweede helft van de twintigste eeuw zouden ondenkbaar zijn zonder zijn erfenis. Hij was van vele politieke markten thuis. Hij bleef tientallen jaren de sterke man van zijn partij, hij was Kamervoorzitter en eerste minister. Hij bekleedde de functie van burgemeester van Antwerpen, en zetelde meer dan een halve eeuw in het Belgische parlement, van 1910 tot 1965; toen hij de volksvertegenwoordiging verliet was hij vierennegentig jaar oud. In de buitenlandse politiek speelde hij een opvallende rol onder andere als secretaris en voorzitter van de Socialistische Internationale. Maar hij had een andere kant waarom hij even bekend gebleven is: zijn voorliefde voor sterke verhalen en halve waarheden, zijn legendarische spotlust, zijn graatmagere gestalte. Deze biografie van Camille Huysmans werpt niet