Een van de geruchtmakendste liefdesafaires in de Engelstalige literatuur van deze eeuw is die van de Engelse dichter Ted Hughes en de Amerikaanse dichteres Sylvia Plath. Kort na het einde van hun verhouding in 1963 pleegde Sylvia Plath zelfmoord - en sindsdien legde een niet-aflatende stroom geruchten en beschuldigende de verantwoordelijkheid van Plath's dood bij Hughes. Hij bleek vijfendertig jaar lang zwijgen over zijn relatie met haar, tot hij in februari 1998 volkomen onverwacht de stilte verbrak op de manier die hem het meest eigen is: poëzie is voor Hughes' doen verrassend eenvoudig, direct, helder, en toch buitengewoon lyrisch. Zelden is een dichtbundel in zo korte tijd wereldwijd in zoveel kranten en tijdschrijften besproken - en zelden was de lof zo unaniem.