De Mexicaanse dichter en essayist Octavio Paz (1914-1998), winnaar van de Nobelprijs voor literatuur 1990, was een van de grootste Spaanstalige dichters van deze eeuw. Zijn gedichten zijn diep geworteld in de werkelijkheid, met alle verrukkingen en verschrikkingen die zij biedt. Voor Paz is poëzie veel meer dan een individuele uiting van de dichter, het is 'het geheugen van het volk en de grote schepper van spoken', zoals hij eens zie. Paz heeft het engagement nooit geschuwd. Zo nam hij deel aan de strijd van de Internationale Brigade in de Spaanse burgeroorlog en was hij actief in de surrealistische beweging; hij was ook een gezaghebbend voorvechter van de democratie in Latijns-Amerika, en leverde felle kritiek op alle dictaturen van rechts en van links. Tegelijk was hij de pleitbezorger van de Indiaanse culturen en van de multiculturele samenleving, hetgeen vaak in zijn poëzie werd verwoord.