'Ik moet vijf jaar zijn geweest toen ze het huis uitging, en tot mijn elfde, toen ze ons drieën, Mom-mom, Opa en mij, op Thanksgiving Day in haar appartement te eten vroeg - een historische gebeurtenis waarvoor ik geen verklaring heb -,heb ik niet geweten waar mijn moeder woonde. Ik zag haar dagelijks, maar ze was bang haar privacy, haar broze illusie van vrijheid, te verliezen, dat het jaren duurde voor ze haar adres of zelfs maar haar telefoonnummer prijs durfde te geven.' Aldus Isabel, de ik-figuur in de schitterende debuutroman van Kathryn Harrison, over de strijd van een dochter die zich ontworstelt aan de knellende banden van familie en bloed.