Over Cosimo de 'Medici, de eerste groothertog van Toscane, is de afgelopen decennia heel wat afgeschreven door kunst- en cultuurhistorici. Hun fascinatie gold en geldt nog steeds vooral de systematische wijze waarop deze vorst de schilderkunst, de beeldhouwkunst en de architectuur gebruikte voor doeleinden van politieke propaganda. Diezelfde fascinatie spreekt ook weer duidelijk uit dit boek, maar zij leidt hier tot minder gebruikelijke conclusies. Gebruikelijk was en is de visie dat Cosimo zich in de kunstwerken die hij commissioneerde gedurende zijn regime, aanvankelijk zou hebben voorgedaan als republikein, vervolgens als vorst en tenslotte als semi-godheid. De these die in dit boek wordt ontwikkeld druist tegen dit gangbare beeld in. Zij luidt dat Cosimo zich niet in het begin, maar daarentegen juist in de latere fase van zijn regime als 'republikein' afficheerde, terwijl hij zich daarvoor veel meer als territoriaal vorst had voorgedaan.