Dichter in New York verscheen pas na García Lorca's dood, in 194O. Het is de weerslag van zijn verblijf in New York in 1929 en zijn reis naar Cuba in 193O. Het stadsleven van New York is vervreemdend en bedreigend voor de dichter. Beelden uit zijn prille kinderjaren worden losgeschokt, een ouverture voor de grote confrontaties met het leven van de zwarte bevolking. García Lorca vereenzelvigt zich met het weerloze, nietige, het verdrukte en vertrapte. De dichter, uit het lood geslagen, versmaadt alle evenwicht in de verzen, waarvan de definitieve teksten uiteindelijk een halve eeuw na zijn dood zijn gereconstrueerd. Dichter in New York blijft ook meer dan vijftig jaar na verschijnen een aangrijpend monument van de menselijke eenzaamheid in de moderne stadse wereld.