Haar moeders dochter volgt een Amerikaans-Poolse immigrantenfamilie door de 20e eeuw: vier generaties moeders en dochters, dochters en hun dochters.

Frances is de eerste in de keten van vrouwen die hun eigenbelang offeren aan een betere toekomst voor hun kinderen. Haar dochter Belle, het kind dat zij na de dood van haar man bij zich kon houden terwijl zij de andere aan een weeshuis moest afstaan, deelt in de emotionele ellende van haar moeder; haar leven is een gevecht tegen liefdeloosheid, eenzaamheid en armoede. Het is háár dochter Anastasia die besluit het patroon te doorbreken en een leven in vrijheid en plezier na te streven.

Anastasia is de centrale persoon in Haar moeders dochter. Haar jeugd, liefdes, huwelijk, moederschap, carrière, scheiding, al haar successen en teleurstellingen geven tezamen een fascinerend portret van de vrouw in haar traditionele en moderne rolpatronen. Als fotografe van wereldfaam lijkt ze alles te hebben - onafhankelijkheid, geld en een begeerlijke carrière. Zij slaagt in de 'mannenwereld' zonder haar kinderen te kort te doen, lijkt het.

Maar als Anastasia veertig is vindt ze zichzelf emotioneel berooid en van haar kinderen vervreemd terug, net als haar eigen moeder. Hoe zij zich aan de verdovende wanhoop tracht te ontworstelen en met haar kinderen, haar moeder, maar vooral met zichzelf in het reine probeert te komen, dat vertelt Marilyn French in Haar moeders dochter.