'Zonder toekomst' heet het openingsverhaal van de bundel 'De angst voor de hemel' (1994), en dat is veelzeggend. Een moeder die haar baby verfoeit, belooft het kind aan een echtpaar dat na de vroege dood van hun dochtertje kinderloos is gebleven. Ze zijn rijk, hebben de kinderkamer volledig in tact gelaten; slechts af en toe laat de vrouw het hobbelpaard even heen en weer schommelen. Dan bedenkt de moeder van de baby zich: waarom zou haar kind, dat ze immers verfoeit, het zoveel beter krijgen dan zijzelf? Ze trekt haar belofte aan het echtpaar in: 'Ik ben van gedachte veranderd. Het was maar een grap. Groeten.' Het meisje zal, als ze vijftien is, regelmatig de plek bezoeken 'waar haar toekomst voorbij is gegaan'. De overige zes verhalen van 'De angst voor de hemel' gaan eveneens over levens die nooit echt een toekomst hebben gehad en die van begin af aan in het teken staan van de dood. Fleur Jaeggy gebruikt geen woord te veel. Door de soberheid winnen haar verhalen, met dialogen van ee