Dit is de eerste, autobiografische, in het Frans geschreven roman van de Spaanse schrijver Jorge Semprún, die in ons land bekend is geworden dank zij de VPRO-serie ‘Nauwgezet en wanhopig’. Uitgangspunt van het verhaal is de laatste nacht die de ik-figuur – een Spaanse jongeman die in het Franse verzet zit – doorbrengt in de trein die hem naar een Duits concentratiekamp zal brengen. Hij kan er zestien jaar later pas voor het eerst op terugkijken. Door dit perspectief kunnen niet alleen de gebeurtenissen tijdens de reis en de omstandigheden die tot de aanhouding door de Duitsers hebben geleid, aan de orde komen, maar ook de verwarrende, vervreemdende tijd onmiddellijk na de bevrijding uit het kamp. Veelzeggend is dat de kampervaringen zelf zo goed als onbesproken blijven. Toch wordt er op indirecte wijze veel indringends over de periode in het kamp gezegd, meer dan in veel romans die veel explicieter zijn in hun beschrijvingen van de verschrikkingen. Een indrukwekkend verhaal van een sterke geest.