Wat men geloven noemt, is in de regel het beamen van mythologische voorstellingen geweest en het is dat helaas ook vandaag nog. Gelovigen nemen probleemloos het bestaan van een bovennatuurlijke tweede wereld aan en belijden dat op zekere dag een daar tronende Almachtige in dit ondermaanse afgedaald zou zijn. De historische figuur van de bouwvakker Jezus uit Nazaret is onder invloed van die denktrant een mythologische figuur geworden, een 'Godmens'. Al is de hele cultuur van Europa uit het opzien naar hem ontstaan, vandaag speelt hij in die cultuur nauwelijks nog een rol van betekenis. In een samenleving die een wereld 'in den hoge' afgeschreven heeft, bewondert men hem nog wel, maar vereert men hem niet meer, en intrigeert hij nog wel, maar inspireert hij niet meer. Maar de kerk, zo groot als ze is, steunt op hem. Zijn verering is de alfa en omega van haar bestaan. Wil ze in de moderniteit nog een opbouwende en helende invloed hebben - en daarvoor is ze er toch - dan moet ze hem van zijn mythologische verkleding bevrijden. Er gaat meer dan genoeg vernieuwende kracht uit van hem zoals hij geweest is, 'niet verkleed'. In een mythologisch denkend verleden kan hij erbij gewonnen hebben om mythologisch aangekleed te zijn, vandaag koop je daar geen zieltjes meer mee. Uiteindelijk tot groot nadeel van die moderniteit zelf. Een boek dat dit bevrijdingswerk resoluut aanpakt, is daarom geen luxe. Dit boek wil niet enkel de historische Jezus van Nazaret vinden. Dit boek wil alleen vinden wat zij die hem ontmoet hebben, in hem gezien hebben: een mens als wij, ja, maar gelukkig toch niet slechts een mens als wij.