Sylvain De Bleeckere focust op het fenomeen levensbeschouwing. Dat komt zowel voor in het katholiek onderwijs als in de Belgische grondwet.
Dit boek maakt het begrip levensbeschouwing los uit de conceptuele verwarring
waarin het nu circuleert. Het boek zondert het begrip af tegenover wereldbeeld en ideologie, waarmee het ten onrechte als synoniem beschouwd wordt. Het boek laat zien dat levensbeschouwing deel uitmaakt van een democratische samenleving, wat wereldbeeld en ideologie van nature niet zijn. Het boek vertelt het verhaal van de Europese, westerse cultuur vanuit het Atheense experiment van de democratie met het ontstaan van het theater en de kunst van de tragedie. Het belicht dan ook het 'toeschouwerschap' van de mens dat verloren gegaan is onder druk van het klassieke wereldbeeld en de doorwerking ervan in het fenomeen van de 'Ideologie'.
In de 20e eeuw is levensbeschouwing opnieuw tot een basisactiviteit geworden van
de mens door het ontstaan van de cinematografie. Zij maakt wezenlijk deel uit van het democratiseringsproces dat nog steeds aan de gang is. De moderne ideologieën met hun diverse -ismen blijven steken in een 19e-eeuws discours van dé Ideologie.
Via cultuurfenomenen als de cinematografie, ontwikkelingen in de kunst en in het
postmoderne denken (van Nietzsche tot Foucault) valt er een nieuw licht op het aan de gang zijnde experiment van de democratische samenleving in wording.
Daarbij krijgt de praxis van zingeving, geënt op de blijvende waarde van de Griekse tragedie, haar vaste plaats. Ook het fenomeen religie weekt zich dan los uit de eeuwenoude greep van wereldbeeld en Ideologie.