Wim Schamp staat bekend als een waar campagnebeest. Wanneer er verkiezingen in aantocht zijn, proeft hij de sfeer al vooraf, zoals voetballers elke zomer de geur van het gras opsnuiven wanneer ze aantreden voor hun eerste oefenpotje.

Schamp coacht, schreeuwt orders, geeft jonge spelers een kans en bedenkt voort­durend nieuwe spelvormen. Hij is ook aanwezig op alle wedstrijden van de ploeg bij wie hij een contract tekent. In sommige verkiezingen zijn dat er meer dan zestien, meer dan er ploegen zijn in de Belgische Eerste Klasse.

In zijn boek 100 campagnes, 1 miljoen kiezers vertelt Wim Schamp over zijn campagnecompetities van de voorbije vijftien jaar. Het verhaal begint met de dioxineverkiezingen van 1999 en eindigt met de gemeenteraadsverkiezingen van 2012. Niet minder dan honderd campagnes passeren de revue. Net als alle nationale politieke kopstukken uit de laatste twee decennia, de beloftevolle nieuwkomers, de teleurstellende back­benchers en de onverwachte pretbedervers.

Schamp vertelt vanuit de onderbuik, zoals hij ook zijn campagnes vanuit de onderbuik construeert. Het geheel levert een boeiend en spannend verhaal op, waarbij de lezer meer dan eens de indruk heeft dat hij een roman aan het lezen is. De vele keukengeheimen, waarmee Wim Schamp zijn verhalen lardeert, zijn daar uiteraard niet vreemd aan.
Keukengeheimen van de recentste
politieke campagnes, ongezouten

WIM SCHAMP (1954) is communicatie-expert. Aanvankelijk was hij tv-producer, nadien reclamemaker met zijn bureau WIM (Welcome In Massmedia). Hij is vooral bekend als specialist politieke marketing. Schamp schreef diverse boeken, waaronder Tien jaar politieke campagnes, Politiek Niet Correct en Het Spook van 68.