Al meer dan dertig jaar groeit het besef van ecologische crisis. Vooral de westerse mens leeft boven zijn stand: we gebruiken meer dan de natuur ons kan geven en we vervullen meer dan ze kan verwerken. Ondanks inspanningen om het tij te keren, blijft het bergaf gaan met natuur en milieu. In dit essay evalueert Dirk Holemans met scherpe pen het falen van het technocratische beleid en stelt hij zich de vraag of de huidige vorm van democratie wel toelaat doortastende maatregelen te nemen.