Een laag voorhoofd, kleine bruine oogskens die overal tegelijk rondspieden, een mager gezicht en grote wijd uitslaande oren: zo ziet De Witte eruit. Het kattenkwaad zit hem zo in het bloed dat hij er maar moeilijk weerstand aan kan bieden. Zijn streken zijn al uitgehaald voor hij het zelf in de gaten heeft. Dit klassiek geworden boek van Ernest Claes bevat een reeks kostelijke, soms grimmige anekdotes over een jongen die opgroeit in een milieu waarin armoede en zware arbeid de mensen keihard hebben gemaakt, zodat de kinderziel zich meestal onbegrepen voelt. Plaats van het gebeuren is de omgeving van Zichem, het geboortedorp van de schrijver op de grens van Kempen en Hageland.

Met De Witte heeft Ernest Claes blijkbaar het geheim ontdekt van de eeuwige jeugd. Het boek werd herhaaldelijk verfilmd (in 1934 door Jan Vanderheyden, in 1980 opnieuw door Robbe de Hert) en meer dan 125 keer herdrukt. Het maakte van Claes een van onze meest gelezen en vertaalde schrijvers. Dit tijdloze document voert u mee naar het Vlaamse platteland van het begin van de twintigste eeuw.