De 50-jarige architect Antonio wordt verliefd op de jonge callgirl Laide. Voor haar is hun verhouding een spel dat ze met schaamteloos cynisme speelt, voor hem wordt het een obsessie. Antonio is gefascineerd door Laide's onverschilligheid en ongegeneerdheid. Jaloezie en de angst haar te verliezen gaan zijn leven bepalen, en langzamerhand verliest hij het zich top de werkelijkheid. In deze roman tekent Dino Buzzati een geraffineerd portret van Antonio en Laide, twee mensen die elkaar om uiteenlopende redenen niet kunnen loslaten. Op de achtergrond van het verhaal is Milaan alomtegenwoordig, als de wereldstad waar de mensen anoniem door het leven gaan, zonder binding en houvast.