Vijftig jaar na de oorlog vertelt Paul Steinberg zelf zijn verhaal. Hij maakt het niet mooier dan het is. 'Ongetwijfeld had hij gelijk,'zeft hij over Levi, 'vermoedelijk was ik zo iemand die bereid was om alles te gebruiken wat tot mijn beschikking stond. Maar is et zo verkeerd om te overleven?'Door de ogen van de jongen die hij toen was, beschrijft Steinberg het absurde leven in een vernietigingskamp.