De hersenen die denken, berekenen en beslissen, zijn dezelfde die lachen, huilen, liefhebben, verafschuwen of genieten. Zonder emoties is het onmogelijk rationeel te zijn. Daarmee zet Damasio zich af tegen de eeuwenoude opvatting dat lichaam en geest twee verschillende, van elkaar gescheiden aspecten van de mens zouden zijn. Bij het uiteenzetten van zijn opmerkelijke theorie put Damasio uit zijn jarenlange ervaring met patiënten. Hij laat zien hoe de rede gebruik maakt van onze emoties en gevoelens bij de vorming van ons wereldbeeld.
De vergissing van Descartes is zowel in menselijk als in wetenschappelijk opzicht een wijs boek, dat van groot optimisme en vertrouwen in de menselijke geest getuigt.