Het verhaal gaat dat Toergenjev, toen hij bij de slotregels van deze roman belandde, het blad van zich af moest schuiven omdat anders zijn tranen de inkt meteen weer onleesbaar zouden maken. Vaders en zonen beschrijft in krap tweehonderd pagina's wat veel andere schrijvers geprobéérd hebben om in een veel omvangrijker roman te vatten.
Het is niet slechts zo dat alle vaders en alle zonen dit boek zouden moeten lezen; het is ook zo dat iedereen die meent dat vroeger alles beter was, én iedereen die meent dat vroeger alles slechter was, er goed aan doet zich in dit
onbetwiste meesterwerk te verdiepen.