In dit uitzonderlijke boek vertrekt de ik-figuur naar zijn geboortestreek om de begrafenis van zijn jeugdvriend bij te wonen. De verteller is misschien wel de enige die de precieze omstandigheden kent waaronder Alain, die als beroepszeezeiler zijn brood verdiende, om het leven is gekomen. Hij registreert alles wat hj ziet en hoort: het gefluister van de dorpelingen over de doodsoorzaak, de bijzonder heden van kist, stoet en graf, de treurende familieleden, de kerkdienst en de gemeenplaatsen die tijdens de maaltijd na afloop te berde worden gebracht. Intussen denkt hij na over zijn vriend, kiest partij voor hem en stemt intuïtief met de door hem genomen beslissing in. Zelf constateert hij dat hij geen enkele band meer heeft met de half verstedelijkte, door grootschalige landbouw en toerisme onttakelde dorpsgemeenschap waar ook hijzelf vandaan komt. De begrafenis bezegelt het afscheid van zijn vriend, maar ook dat van zijn eigen jeugd.