George Willard, de verslaggever van het plaatselijke dorpskrantje, is het verbindende hoofdpersonage in de moderne klassieker Winesburg, Ohio. Willards
jeugdige onbekommerdheid contrasteert sterk met de teleurstellingen en niet ingeloste verwachtingen van een aantal van de dorpelingen. Het boek ontvouwt een droef spektakel van miscommunicatie, maar het tedere mededogen en de precisie waarmee de gemoedsbewegingen van de personages zijn uitgelicht, maken elk van de portretten tegelijk tot een eerbetoon.
Zij die ongelukkig zijn, zijn dat vaker door zelfopgelegde beperkingen
dan door hun omstandigheden die zij er de schuld van geven. Dit tijdloze thema, dat de last van de eenzaamheid op ieders eigen schouders legt, maakt de episodische roman met recht klassiek. Niet alleen Ernest Hemingway maar ook
Amos Oz, William Faulkner, Thomas Wolfe, John Steinbeck, J.D. Salinger (en
nog vele anderen) bevestigden schatplichtig te zijn aan Sherwood Anderson,
en dan met name aan dit onvergetelijk boek, dat wordt gezien als de allereerste
‘moderne’ Amerikaanse roman.
Sherwood Anderson (1876–1941), straatarm geboren, liet toen hij veertig was zijn gezin en een positie als fabrieksdirecteur in de steek voor het schrijverschap. Het werk Winesburg, Ohio, waarmee Anderson in 1919 doorbrak, geldt als het hoogtepunt van zijn oeuvre.