In dit boek probeert de dichter Rutger Kopland te achterhalen 'wat het toch is dat poëzie zoiets als 'ontroering' kan wekken, dat wil zeggen een soort sprakeloze bewondering die je doet denken: mooi maar dat is het woord niet'. Hij vraag zich af hoe het een dichter lukt met zijn gedicht die ervaring teweeg te brengen.