Hoewel D. Hillenius (1927-1987) uiterst bescheiden was over zijn poëtisch talent, was hij kort voor zijn dood niettemin voornemens zijn tot dan toe in afzonderlijke bundels verschenen gedichten samen te brengen in één band. Hij publiceerde zes bundels, waarvan er drie afzonderlijk verschenen. De andere drie maken elk als een afdeling 'gedichten' deel uit van boeken met 'schrijfsels', zoals Hillenius zijn proza noemde. Verzamelde gedichten (1991) bevat deze zes bundelingen, een aantal niet eerder gebundelde en enkele in Hillenius' nalatenschap aangetroffen gedichten.

De zojuist onteigende volkstuin
(ten bate van groter nut: parkeerplaats
of de weg er heen)
bevatte nog allerlei moois
een meidoorn bijna bloeiend
een moerascypres zelfs, kaal nog
en wachtend als zoveel andere bomen
bulldozers likken hun grage bekken

Zoveel uitvinders als er zijn
is er niet één - of eindelijk een uitvinderes
die een worm uitvindt tegen beton
een klein apparaat tegen rechtlijnigheid
een opblaasmiddel tegen
voor niets dan besturen geschikten?

Puin is het nu
zelfs het gras verbrand
dood haar op een nooit goed gevoed hoofdje
stof waren we, tot stof willen ze
- de nooit aflatende ingrijpers -
ons terug dwingen