Het dichterschap van A. Roland Holst heeft een omvangrijke voorbereiding en een te langdurige afloop gekend: in de bundels VERZEN (1911) en DE BELIJDENIS VAN DE STILTE (1913) en in de acht bindels tussen 1958, IN GEVAAR, en 1976, VOORLOPIG, gepubliceerd. In VOORBIJ DE WEGEN (1920) ontstaat zijn dichterschap en daarmee zijn eigen mytische wereld (of omgekeerd); in TEGEN DE WERELD (1947) krijgt de mythe voor het laatst gestalte, in voor het merendeel oudere gedichten, in de taal en het ritme daarvan. A. Roland Holst heeft bijna zeventig jaar poëzie geschreven; de tijd van zijn dichterschap ligt tussen de twee wereldoorlogen. In die periode is het persoonlijke geweken voor of omgevormd tot het algemene, in elk geval in een groot verband opgeneomen, in ruimte en tijd. En tussen de twee werelden en de voor- en natijd staat de dichte, geroepen of gedoemd de tekens van ideaal en dreiging te verstaan en te vertalen, altijd uitkijkend over en naar het westen, luisterend naar de wind, de meeuwen