Door haar afwijkende uiterlijk en grote intelligentie is Ayla een buitenbeentje in de Stam. Ze probeert steeds opnieuw de vel taboes van de oude stamcultuur te doorbreken en haar eigen leven te leiden. De Stam straft haar zwaar voor haar verlangen: ze wordt verstoten. Ayla besluit op zoek te gaan naar de Anderen, die zijn zoals zij. Ze trekt door een onbekende, vijandige wereld, waar een ijzig klimaat heerst. Eenzaamheid is een voortdurende last, overleven een aanhoudende strijd. Na ee lange zwerftocht komt ze in een beschutte vallei: ze besluit daar tijdens de sneeuwperiode te blijven. Ze ontdekt dat de dieren even kwetsbaar zijn als zijzelf en ze sluit vriendschap met ze.
Geen van haar ervaringen bereidt haar voor op de verwarring die haar overvalt als ze een jongeman redt uit de klauwen van de door haar geadopteerde holeleeuw. Ze wordt heen en weer geslingerd tussen haar verlangen naar menselijk gezelschap en haar angst voor de onbekende Andere.
De Stam van de holebeer beschrijft het conflict tussen de oude Stam, erfelijk belast met tradities en taboes, en het nieuwe meisje dat de toekomstige mens in haar bloed heeft.
De vallei van de paarden, deel 2 van de romanserie "De Aardkinderen," is de opnieuw vertaalde en uitgebreide versie van de eerder verschenen, geautoriseerd ingekorte, vertaling onder de titel De tocht naar de Anderen.

Jean. M. Auel bestudeerde alle mogelijke literatuur over de IJstijd, leerde een ijsgrot maken en erin leven. Ze volgde een overlevingscursus waar ze veel opstak over jagen op groot en klein wild met primitieve middelen en over eetbare en genezende flora. Op basis van haar onderzoekingen die meer dan vijf jaar duurden, schreef zij het levensverhaal van de Aardkinderen