In 1959 verscheen 'Existentiële fenomenologie'. Het boek maakte in ons land en daarbuiten veel opgang en beleefde regelmatig herdrukken. In 1969 vond de auteur het nodig zijn werk grondig te herzien. Met veel nieuwe publikaties, vooral van Sartre en Heidegger, moest rekening gehouden worden. Bovendien is deze wijsgerige stroming geen afgerond systeem maar een weg waarop men denkend verder gaat. Deze nieuwe inleiding behandelt, grondig uitgediept, dezelfde thema's: de mens als existentie en de fenomenologie van vrijheid en intersubjectiviteit; het tweede hoofdstuk confronteert oude en nieuwe inzichten op kennistheoretisch gebied; het werk culmineert in de behandeling van de grootste levensvragen aangaande de mens en God.
Prof. dr. W.A.M. Luijpen doceert wijsbegeerte aan de hogescholen van Tilburg en Delft.