Was het nodig opnieuw een boek over de liefde te schrijven? Er is al zoveel over geschreven, zeker door artsen. Antwoord van de auteur, ook medicus: ’Indien ik in al die boeken had gevonden wat ik zocht, zou ik niet zijn begonnen aan een inspannende en tijdrovende studie’. Jarenlang heeft J.V. Meininger gestudeerd op de liefde, op de vraag hoe de inhoud van het begrip zich in de loop van de eeuwen heeft ontwikkeld, hoe man en vrouw met elkaar zijn omgegaan, hoe zij elkaar nu bejegenen, en welke rol erotiek, seksualiteit, huwelijk en dood in de liefdesrelatie spelen.
Het resultaat van zijn studie is een essay, dat niet gemakkelijk is onder te brengen in een bepaalde wetenschappelijke discipline of in een van de gebruikelijke literaire genres.
Zelf noemt de auteur het een vertoog, een in de trant van Descartes geschreven boek, dat geschiedenis, persoonlijke getuigenis én redenerend betoog inhoudt. Zo’n essay is per definitie persoonlijk gekleurd, maar de schrijver hoopt dat zijn beschouwingen af en toe ’bovenpersoonlijke en boventijdelijke’ geldigheid bezitten.
Door de verhalende verteltrant en het gewone taalgebruik is dit vertoog ideale lectuur voor een ieder die zich wil wagen aan een dialoog over het wezen van de liefde.
Dr. J.V. Meininger studeerde geneeskunde, medische psychologie, filosofie en musicologie, praktizeerde als huisarts en was wetenschappelijk hoofdmedewerker van het Instituut voor Sociale Geneeskunde (Utrecht) en van het Medisch Encyclopaedisch Instituut van de VU (Amsterdam).