Fabels - Strikt genomen geen Fantasy, maar moeilijk in te delen, want de Fabels van La Fontaine (1621 - 1695) zijn ook géén sprookjes voor kinderen. Het werk is 'daarvoor te satirisch van aard. La Fontaine was een classicist. Voor zijn fabels haalde hij zijn inspiratie voornamelijk uit de klassieke oudheid, zoals Aesopus en Phaedrus, maar ook uit de Indiase literatuur: de Pañcatantra. Deze bloemlezing bevat talloze van zijn dierenvertelsels, verlucht met de authentieke houtgravures van Grandville. Een van zijn bekendste fabels is "la cigale et la fourmi" (de krekel en de mier) waarin een kunstzinnige krekel de hele zomer een werkende mier vermaakt met zijn gezang, waarna de mier te beroerd is om de zanger hiervoor te belonen. Hoewel La Fontaine met dit verhaal op een ironische manier de geringe waardering voor kunstenaars wilde aanklagen, werd het verhaal in later tijden meestal gebruikt als illustratie van het idee "wie niet werkt, zal ook niet eten".