In dit boek van Alice Milleer, die met haar zes voorgaande boeken ook in land veel belangstelling heeft gekregen, wordt een pleidooi gevoerd de muur van zwijgen rondom het mishandelde kind af te breken. Alleen de herkenning en erkenning van het leed dat het kind wordt aangedaan, leiden tot de oplossing van allerlei trauma's die zich pas op latere leeftijd uiten. 'We trekken hoge muren op om ons af te schermen tegen pijnlijke feiten, omdat we nooit hebben geleerd dat en hoe we met die kennis kunnen leven. In dit boek probeer ik aan de hand van verschillende voorbeelden aan te tonen waarom wij individueeel noch als maatschappij afstand kunnen of mogen doen van de waarheid over de eigen kindertijd.'