Al gauw mogen ze een poosje spelen op het schoolplein. Marja komt naar Siert toe. 'Waarom kom jij niet elke dag op school?' vraagt ze. 'Dat kan niet. Ik woon op een schip. Als we aan het varen zijn, leer ik thuis.' 'Wat raar,' zegt Marja. 'Elke kind moet toch naar school?' 'Een walkind wel, maar ik niet,' zegt Siert. 'Ik hoef alleen maar als ik zin heb.' 'O, maar dan blijf jij dom,' zegt het meisje. 'Echt niet.' 'Welles. Een dom schipperskind.' Voor Siert iets terug kan zeggen, roept Bas: 'Hé, Siert, laat je niet op je kop zitten!' Maar Marja loopt al weg. Siert raapt een steentje op en gooit het achter haar aan. Mis. Jammer. Siert is een schipperskind. Hij beleeft van alles aan boord van het nieuwe schip van zijn ouders. Maart Siert moet ook naar school. Daarom gaat hij logeren in het internaat. Om vast te wennen. Zou het wel leuk zijn met al die vreemde kinderen?