Het oeuvre van de Franse antropoloog heeft in de tweede helft van de twintigste eeuw een stempel gedrukt op de sociale wetenschappen, die vergelijkbaar is met de invloed van Marx en Freud. Door de toepassing van de structurele methode heeft hij een omwenteling teweeggebracht in de bestudering van sociale organisaties, verwantschapsverhoudingen, classificatiesystemen, mythologie en tribale kunst. Maar ook buiten de culturele antropologie is zijn invloed te bespeuren, zoals in de literatuurwetenschap, de geschiedenis en de filosofie.

In deze studie zullen de belangrijkste elementen van zijn werk aan de orde komen, naast de relatie tussen zijn persoon en zijn wetenschapsbeoefening. Maar vooral zal Ton Lemaire aandacht besteden aan de wat minder bekende aspecten ervan, zoals de rol van literatuur, kunst en muziek. Bovendien zoekt hij naar de meer verborgen principes en vooronderstellingen van Lévi-Strauss’ oeuvre. Daarin blijkt een totaalvisie op cultuur, geschiedenis en de plaats van de mens in de natuur aanwezig te zijn, die ook nu nog op vele manieren te denken geeft.