Met 'De nacht van de begijnen' schreef Aline Kiner een rijke historische roman over een bijzondere groep vrouwen, die feministen avant la lettre waren in middeleeuws Parijs.

Aline Kiner verweeft in De nacht van de begijnen de geschiedenis van Filips de Schone en de Tempeliers met die van een aantal bijzondere vrouwen in middeleeuws Parijs. De vrouwelijke De naam van de roos! Het grote begijnhof is een enclave waar ongetrouwde vrouwen, weduwen – arm of rijk – niet onderworpen zijn aan regels die de maatschappij vrouwen oplegt. Ze mogen er studeren, werken, het domein beheren; ze zijn vrij. Ysabel koos er al jong voor om zich er terug te trekken. Op een ochtend in 1310 ontdekt Ysabel aan de poort van het hof een verwilderd, in een cape gehuld jong meisje. Rode Maheut blijkt ontsnapt uit een gedwongen huwelijk met de Heer van Hainaut en ze wordt achtervolgd door een duistere Franciscaner monnik. Maar er is meer aan de hand: er doen geruchten de ronde over de Tempeliers, en vlak bij het hof wordt een medebegijn naar de brandstapel geleid vanwege haar godslasterlijke boek, dat onder geen beding een groter publiek mag krijgen. De nacht van de begijnen is gebaseerd op ware gebeurtenissen.