Ze zijn tachtig jaar oud of nog ouder, ze stinken, ze halen flauwe grappen uit, maar kunnen zich niets van hun verleden herinneren: de weduwen in verzorgingstehuis Louise. Jan Oltrogge, een jonge dienstweigeraar die in het tehuis zijn vervangende dienstplicht vervult, wil ze aan het praten krijgen. Hij wast ze, hij maakt ze het hof, hij vervult hun meest bizarre wensen. Maar als dat alles niet helpt, gaat hij tot andere methoden over.Wortmanns indrukwekkende roman vertelt vrijmoedig en onderhoudend over een generatie die niet zonder reden vergeetachtig is geworden en over een held die de geesten die hij zelf heeft opgeroepen niet meer kan loslaten. Debuutroman van de Duitse uitgeverijredacteur (1966) over een jongeman die als vervangende dienstplicht in een tehuis oudere weduwes verzorgt. Zijn eerste indruk is de alles doordringende stank van de langzaam wegrottende dames die allen een frustratie verdringen. Door de onorthodoxe aanpak krijgt de weduwentrooster de vrouwen aan de praat en in zijn macht. Totdat hij een fatale fout begaat, die het jaloerse hem wantrouwende vaste vrouwelijke personeel vol leedvermaak begroet. Een boek met een penetrante inhoud, dat desondanks een smakelijk literair hapje oplevert door de originele inhoud en een lichte beeldende stijl vol dialogen, die in de vertaling recht overeind blijft. Een boek geschikt voor leesclubs omdat het veel herkenbare situaties biedt en sterk uiteenlopende reacties zal uitlokken.