Mannen bevinden zich in een identiteitscrisis en weten zich geen raad met de nieuwe mannelijkheid. Zelfs doortastende mannen durven op privégebied geen beslissingen te nemen en treiteren bijvoorbeeld net zolang tot een vrouw de echtscheiding aankaart. Het boek is opgebouwd uit een aantal interviewfragmenten met zulke (verschrikkelijke) mannen, gevolgd door een commentaar van de schrijfsters. Van de hand van deze zelfde Oostenrijkse sociologes, Bernard en Schlaffer, is: 'Laat die mannen toch met rust' (a.i. 92-24-063-1). Het vervolg 'Zonder ons...' is nog ongenuanceerder wat uitgangspunt en formulering betreft. Het bevat veel algemene waarheden als: 'mannen zijn...', die nergens uitgewerkt worden. Hoewel de schrijfstijl vlot is, is het saai om te lezen, doordat iedere nuance, diepgang of humor ontbreekt. Een recensent uit Trouw: 'Dit nieuwe werkje bezorgt lezers een ongemakkelijk gevoel (...) zo absurd dat het tenslotte op je lachspieren gaat werken'. Dat lijkt mij ook de gezondste reactie.
(Biblion recensie, M. van den Heuvel.)