Vanwege de belofte aan een heilige draagt de vijftienjarige Noe'maan een haarpluim op zijn hoofd, die niet mag wor­den afgeknipt voordat aan die belofte is voldaan. Denkt men. Dat blijkt helaas maar de helft van de waarheid te zijn. Wan­neer de ware betekenis van de haarpluim aan het licht komt, heeft dat verregaande gevol­gen, voor Noe'maan zelf, maar ook voor de rest van het dorp. De verteller plaatst de schelm­achtige belevenissen van Noe'maan in het centrum van belangrijke wereldgebeurte­nissen, waardoor een ironische verbinding tussen grote en kleine geschiedenis ontstaat. Dat volksgeloof en mystiek een belangrijke plaats innemen in het dagelijks leven in Egyp­tische dorpen, komt ook in de beide andere verhalen duidelijk tot uiting. De lezer krijgt een onthullende blik op de dorps­geheimen als tijdens een poli­tieonderzoek blijkt wat zich allemaal op de bodem van het kanaal bevindt, en beleeft de bloei en ondergang van een dorp waar men het spreken is verleerd.

Mohammed Moestagaab werd in 1938 in Opper-Egypte ge­boren en woont tegenwoordig in Caïro. Sinds hij in 1969 zijn eerste korte verhalen pu­bliceerde, heeft hij zich door zijn humor en vlotte stijl in korte tijd grote populariteit verworven. Voor de novelle Uit de geheime geschiedenis van Noe'maan Abd al-Hafiz ontving hij in 1984 de Egyp­tische staatsprijs voor proza­literatuur.