Anne-Marie Tausch, hoogleraar in de psychologie, was betrokken bij een onderzoek dat meest aantonen hoezeer kankerpatiënten, hun familieleden, artsen en verpleegkundigen gebaat zijn als zij deelnemen aan gespreksgroepen. Zij was daar maar. net. mee begonnen, toen een arts haar meedeelde dat zij zelf kanker had.
Na haar operatic zette zij haar werk voort, beschreef. haar ervaringen daarbij en vergeleek -die met haar eigen ondervinding tijdens haar ziekte en de periode daarna. Zo ontstond een uiterst bemoedigend boek. Het laat zien dat geen mens bang hoeft te zijn voor ziekte, zelfs niet. voor kanker, en dat dit proces een heilzame ervaring kan zijn. Het boek geeft een knappe aaneenschakeling. van ervaringen, uitingen en reacties van kankerpatiënten, van de mensen die hun nastaan en van hun hulpverleners. Centraal staat de overwinning van angstgevoelens waarmee het woord kanker gepaard gaat. Geen enkel aspect waar familie en verpleegkundigen mee te maken krijgen, wordt vergeten. Dezen hebben in het algemeen weinig behoefte aan theoretische verhandelingen over begeleiding van kankerpatiënten. Helpers hebben in de begeleiding allereerst te maken met de gevoelswereld van de patiënt en zijn omgeving en die wordt in dit op de praktijk ingestelde boek uitstekend onder woorden gebracht. Ook veel zelfhulpgroepen van patiënten zullen er geweldig mee gediend zijn.