Toen eind januari 1976 geheel onverwacht Charles Forceville overleed, begon voor zijn vrouw Joke en hun vier kinderen een periode van rouw. Joke Forceville-van Rossum legde dit vast in een dagboek, omdat dit haar een mogelijkheid bood te proberen het plotselinge verlies te verwerken. Toen zij aan dit dagboek begon, was het beslist niet haar bedoeling dit later uit te geven. De redactie van het tijdschrift Speling vroeg haar echter enkele dagboekpagina's in een speciaal nummer over de dood en het rouwproces te mogen publiceren. Deze publicatie riep een vloed van reacties op en het werd duidelijk dat velen hierin een herkenningspunt vonden, een verbondenheid ook in de eenzaamheid na een plotseling verlies. Een indringend en overtuigend document, waarin met opvallende eerlijkheid het moeizame proces van het opnieuw inrichten van een leven wordt beschreven.