De kleine wereld van Don Camillo ligt in de Povlakte, een door dijken doorsneden gebied, waar men niets ziet dan een heg en, als men een hock omslaat, weer een heg. Daar in dat land tussen de rivier en de bergen gebeuren dingen die elders niet voorvallen, maar die in die omgeving volstrekt niet uit de toon vallen. Er is een bijzonder goede lucht, die voortreffelijk is zowel voor levenden als doden, en zelfs de honden hebben er een ziel. Het is er ruim en weids en dat komt door de eeuwige ademhaling van de rivier, die de lucht reinigt en polijst. Het is heel gewoon als men tegen de avond de dood snel over de dijk ziet fietsen; voor hem hoeft men niet bang te zijn. In dat land zijn drie figuren die de hoofdrol spelen: de priester Don Camillo, de communist Peppone en Christus aan het kruis. Over hen en over de eenvoudige mensen uit de laagvlakte gaat dit verhaal. Giovannino Guareschi werd in 1908 te Fontanelle geboren. Hij stierf in 1968. Zijn ouders waren in goede doen, maar raakten in 1927 in financiële moeilijkheden. Giovannino moest een baantje zoeken. Hij kwam als portier terecht bij een suikerfabriek. Later ging hij in de journalistiek en klom in korte tijd op tot hoofdredacteur. De laatste oorlogsjaren zat hij in een Pools concentratiekamp. Bij zijn bevrijding was hij, naar hij zei, ‘nog slechts een zak beenderen met een gewicht van honderd pond, luizen, vlooien, honger en melancholie inbegrepen’. In 1945 richtte hij het tijdschrift Candido op, dat hem in Italië zijn faam bezorgde. Zijn boek Don Camillo en de kleine wereld heeft hem echter tot ver buiten Italiës grenzen bekendheid gegeven. Behalve de Don-Camilloreeks heeft Guareschi nog verscheidene andere romans geschreven.