Dezer kerstverhalen zijn anders dan anders. In dit boek is geen witte kerst te bekennen, geen gierige rijkaard-die-zich-bekeert, geen jingle-bells en geen zielige zwerver. Wel drie wijzen uit het Oosten die Mohammed, Boeddha en Shiva heten, een Kerstman die geen Arabisch kent, een joods jongetje dat het kindje Jezus uit een kerststal wegpakt omdat hij het zo mooi vindt, en Said die samen met Suzanne 'Stille Nacht' speelt: zij op de gitaar, hij op de saz. Maar ook een oer-Hollandse kerstavond aan een overstroomde rivier, een oma die te vroeg Driekoningen viert, een kerstfeest in een grommende oorlog waarin alleen de sterren stil zijn, het lichtfeest van een jongen met kanker, een kabouter die per ongeluk in een kerstboom komt te hangen, en een sprookje over opnieuw geboren worden. Verschillend van taal en toon, maar allemaal ontroerend, geestig, spannend. Over mens zijn en kind worden, over zo kan het ook en de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Met soms een doordenkertje, een verhaa