Wanneer papa een kast aan het opruimen is, rolt er ineens een grote zwarte hoed van een plank. 'Ha, daar is ie, mijn oude toverhoed,'zegt papa. 'Itamar, kijk uit met die hoed!' Maar Itamar blijft vragen wat voor hoed het is. Hij zet hem op en probeert of het waar is. Hij tovert papa om in een aap, dan in een wolf, een haan, een kikker... Nee, het liefst heeft hij toch zijn eigen papa. Als Itamar 's avonds zijn warme chocola heeft opgedronken, en naar een verhaal heeft geluisterd, en nog een keertje heeft geplast, en nadat hij papa heeft gevraagd het kleine lichtje aan te laten, en nadat hij mama om zijn beertje heeft gevraagd, en dan nog om zijn aap, en als papa en mama een beetje boos beginnen te worden omdat hij zo zeurt -- gaat Itamar eindelijk rustig liggen. Maar dan begint het avontuur! Want Itamar kan over muren lopen...