Sinds jaar en dag past de mens zijn omgeving en zichzelf aan zijn wensen en verlangens aan. Alles moet beter en anders: de samenleving, de natuur, het lichaam en de psyche.

Maar beseffen we wel genoeg dat er grenzen zijn aan de maakbaarheid? Of krijgen we de rekening van ongebreidelde groei en verandering pas gepresenteerd als het te laat is? De medewerkers van het Blaise Pascal Instituut, het bezinningscentrum van de Vrije Universiteit, reflecteren op deze vragen. De strekking van hun toegankelijke essays is verre van somber. Want vooruitgang is mogelijk, maar vereist meer dan alleen technische kennis over verandering en grenzen.