De kartuizers staan in de belangstelling. Veel bioscoopbezoekers zijn onder de indruk van de verstilde filmbeelden uit de Grande Chartreuse. Alle oude kloosterorden zijn in Nederland vertegenwoordigd, waarom de kartuizers eigenlijk niet?

In de late Middeleeuwen zijn er op het huidige Nederlandse grondgebied negen kartuizerkloosters. Die zijn allemaal verloren gegaan. Net als de arme broeder Joost, kartuizer van Delft, die in 1572 door de geuzen in Den Briel werd opgehangen.
De Nederlandse katholieken konden de kartuizers niet vergeten en wilden hen in de 20e eeuw terug hebben, als kroon op hun emancipatie. Na de Tweede Wereldoorlog probeert men in ons land een kartuizerklooster te stichten. Bij Pisa wordt alvast een Nederlandstalige communiteit gevormd. Er wordt propaganda gemaakt, geld geworven en een locatie gekozen, het landelijke Tubbergen. De bekende kerkenbouwer Valk maakt een tekening voor het complex. Maar in 1960 loopt alles mis, in het zicht van de haven. In 1971 wordt het project door de orde definitief afgeblazen. Tot teleurstelling van de initiatiefnemers. Wat is er precies gebeurd?

Ton H.M. van Schaik heeft verscheidene publicaties op zijn naam staan, waaronder de biografie van kardinaal Alfrink en het overzichtswerk 'Katholieken in de twintigste eeuw'. Geregeld wordt hij door de media gevraagd om toelichting te geven bij gebeurtenissen in de r.-k. kerk. Voor dit boek deed hij onderzoek in de Grande Chartreuse, het moederklooster van de kartuizers bij Grenoble.

Een ontnuchterende geschiedenis uit de mysterieuze kartuizerorde